NESAİ SÜNEN-İ KÜBRA

Bablar    Konular    Numaralar

KİTABU’L-KADA

<< 1716 >>

اليمين على المنبر

49- Allah Resulü (s.a.v.)'in Minberinin Yanında Edilen Yemin

 

أخبرنا محمد بن سلمة والحارث بن مسكين قراءة عليه وأنا أسمع واللفظ له عن بن القاسم قال حدثني مالك عن هاشم بن هاشم بن هاشم بن عتبة عن عبد الله بن نسطاس عن جابر بن عبد الله أن رسول الله صلى الله عليه وسلم قال من حلف على منبري هذا بيمين آثمة تبوأ مقعده من النار

 

[-: 5973 :-] Cabir b. Abdillah'ın bildirdiğine göre Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem) :

"Her kim bu minberimin yanında yalan yere yemin ederse Cehennemdeki yerine hazırlansın" buyurdu.

 

Tuhfe: 2376.

 

Diğer tahric: Hadisi Ebu Davud (3246), İbn Mace (2325), Ahmed, Müsned (14706) ve İbn Hibban (4368) rivayet etmişlerdir.

 

 

أخبرني إبراهيم بن يعقوب قال ثنا بن أبي مريم قال أنا عبد الله بن المنيب بن عبد الله بن أبي أمامة بن ثعلبة قال أخبرني أبي عن عبد الله بن عطية عن عبد الله بن أنيس قال أنا أبو أمامة بن ثعلبة أن رسول الله صلى الله عليه وسلم قال من حلف عند منبري هذا بيمين كاذبة يستحل بها مال امرئ مسلم فعليه لعنة الله والملائكة والناس أجمعين لا يقبل الله منه عدلا ولا صرفا

 

[-: 5974 :-] Ebu Umame b. Sa'lebe'nin bildirdiğine göre ResuluIIlah (sallallahu aleyhi ve sellem): "Allah'ın, meleklerin ve tüm insanların laneti şu minberimin yanında Müslüman birinin malını haksız olarak elde etmek için yalan yere yemin eden kişinin üzerine olsun. Yüce Allah böylesi birinin ne nafile, ne farz hiçbir ibadetini kabul etmez" buyurdu.

 

Tuhfe: 1744.

 

 

اليمين بعد العصر

50- İkindi Sonrası Edilen Yemin

 

أخبرنا إسحاق بن إبراهيم قال أنا جرير عن الأعمش عن أبي صالح عن أبي هريرة عن رسول الله صلى الله عليه وسلم قال ثلاثة لا يكلمهم الله يوم القيامة ولا يزكيهم ولهم عذاب أليم رجل بخل فضل ماء بالطريق يمنع بن السبيل منه ورجل بايع إماما للدنيا إن أعطاه ما يريد وفي له وإن لم يعطه لم يف ورجل ساوم رجلا على سلعته بعد العصر فحلف بالله لقد أعطي بها كذا وكذا فصدقه الآخر

 

[-: 5975 :-] Ebu Hureyre'nin bildirdiğine göre ResuluIIlah (sallallahu aleyhi ve sellem) :

 

"Üç kişi vardır ki Yüce Allah kıyamet gününde bunlarla konuşmaz, onların günahlarını bağışlamaz ve kendilerine çetin bir azap hazırlar. Bunlardan biri, yol üzerinde bulunan suyunun fazlasını yolculardan esirgeyen kişidir. Diğeri yöneticiye dünyalık için biat eden kişidir ki, yönetici istediklerini verdiğinde biatına sadık kalır, vermediği taktirde ise biatına vefa göstermez. Bir diğeri ise ikindi sonrası elde kalan malı için biriyle pazarlık yapan, müşteriye sözkonusu mala şu kadar fiyat verildiğine dair yemin eden ve müşteriyi buna inandıran kişidir" buyurdu.

 

6011. hadiste yine gelecektir. - Tuhfe: 12338.

 

Diğer tahric: Hadisi Buhari (2358, 2369, 2672, 7212, 7446), Müslim (108, 173, 174), Ebu Davud (3474, 3475), İbn Mace (2207, 2870), Tirmizi (1595), Ahmed, Müsned F442) ve İbn Hibban (4908) rivayet etmişlerdir.

 

 

من اقتطع مال امرئ مسلم بيمينه

51- Ettiği Yeminle Müslüman Birinin Malını Gaspeden Kişi

 

أخبرنا محمد بن بشار قال ثنا محمد بن جعفر ويحيى قالا ثنا شعبة قال سمعت عياضا أبا خالد قال رأيت رجلين يختصمان عند معقل بن يسار فقال معقل قال رسول الله صلى الله عليه وسلم وقال يحيى سمعت رسول الله صلى الله عليه وسلم يقول من حلف على يمين يقتطع بها مال رجل لقي الله وهو عليه غضبان

 

[-: 5976 :-] iyad (Ebu Halid) der ki: Ma'kil b. Yesar'ın huzurunda davalaşan iki adama şahit oldum. Ma'kil onlara dedi ki: Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem)'in :

"Birinin malını haksız yere elde etmek için yemin ederse, Allah o kişiyi öfkeli bir şekilde huzuruna alır" buyurduğunu işittim.

 

Tuhfe: 11474.

 

Diğer tahric: Hadisi Abd b. Humeyd (403) ve Ahmed, Müsned (20292) rivayet etmişlerdir.

 

 

 

[-: 5976/2 :-] Abdullah (b. Mes'ud)'un bildirdiğine göre Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem): "Her kim bir malı hakkı olmadığı halde elde etmek için yalan yere yemin ederse kıyamet gününde Allah o kişiyi öfkeli bir şekilde huzuruna alır" buyurdu.

 

Tuhfe: 9496.

 

Bu hadis asıl nushada mevcut değildir.

 

 

52- Yemin Sonrası Getirilecek Şahidi Kabul Etmek

 

[-: 5977 :-] Ümmü Seleme'nin bildirdiğine göre Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem):

 

"Ben de insanım. Yanımda davalaştığmız zaman taraflardan biri kendini savunmada veya delillerini ortaya koymada diğerinden daha iyi olabiliyor. Ben de duyduklanma dayanarak onun lehine hüküm veriyorum. Her kime aslında kardeşinin hakkı olan bir şeye hükmetmişsem sakın onu almasın! Zira bu şekilde ona ateşten bir parça vermiş oluyorum" buyurdu.

 

Diğer tahric: Hadisi Buhari (2458, 2680, 6967, 7169, 7181, 7185), Müslim 1713 (4, 5, 6), Ebu Davud (3583), İbn Mace (2317), Tirmizi (1339), Ahmed, Müsned (25670) ve İbn Hibban (5070) rivayet etmişlerdir.

 

Bu isnad da Tuhfe'de mevcut değildir.